บล๊อกนี้เรามีย่านสวยๆเหมาะกับการเดินเล่นถ่ายรูปมาฝากกันค่ะ

ย่านนี้มีชื่อว่า 川越 Kawagoe (คาวาโกเอะ) อยู่ห่างจากโตเกียวออกไปไม่ไกล นั่งรถไฟไป 30-45 นาทีก็ถึงค่ะ

ย่านนี้ในญี่ปุ่นจะรู้จักในนาม 小江戸 Koedo หรือ Little Edo

ทั้งนี้ก็เพราะว่าบรรยากาศในย่านนี้จะดูเก่าๆ เหมือนหลุดไปอยู่ในสมัยเอโดะนั่นเองค่ะ

ย่าน Kawagoe ยังถือว่าเป็นย่านใหม่สำหรับนักท่องเที่ยวพอสมควร

เพราะยังไม่ค่อยเจอนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเท่าไหร่ เจอแต่คนญี่ปุ่นส่วนมากค่ะ

จะมีทั้งคนญี่ปุ่นที่มีอายุ กับเด็กๆมาทัศนศึกษา วันที่เราไปก็เจอตั้งแต่เด็กอนุบาล ไปจนถึงประถม

การเดินทางจากใจกลางโตเกียวไปยัง Kawagoe ก็ไม่ยากเลยค่ะ

เราเดินทางจากสถานี Ikebukuro ค่ะ แต่สาย Tobu Tojo เนี่ยขบวน Ltd. Express มันนานๆมาทีค่ะ

เราเลยไปแบบ Express ธรรมดา ก็จะใช้เวลานานขึ้นหน่อย ราวๆ 45 นาทีได้

ต่อเดียวถึงเลย ค่ารถ 470 เยนค่ะ

เมื่อไปถึงที่สถานี ก็งงๆนิดหน่อย เพราะสถานีใหญ่อยู่เหมือนกันนะ ไม่รู้จะไปทางไหน

ก็เลยเดินไปที่บูธ Information ที่บูธนี้จะเป็นเจ้าหน้าที่ (สูงวัย) มาคอยช่วยแนะนำ

เป็นจนท.พูดภาษาญี่ปุ่นค่ะ เนื่องจากในญี่ปุ่นเอง ก็เริ่มประชาสัมพันธ์เมืองนี้

คนญี่ปุ่นก็เลยเริ่มมาเที่ยว ก็มีจนท.อาสาสมัครมาช่วยค่ะ คุณตาที่ช่วยอธิบายให้เรา

ก็น่ารักมากๆๆๆ แนะนำได้ดีค่ะ เราไม่แน่ใจว่าจนท.จะพูดภาษาอังกฤษได้หรือเปล่านะ

เพราะคนที่มาต่อคิวรอรับบริการนี่ญี่ปุ่นทั้งนั้น ไม่มีชาวต่างชาติอื่นเลยยกเว้นเรานี่แหละ

ใครไม่มั่นใจก็เดินเข้าไปหยิบโบรชัวร์และแผนที่ภาษาอังกฤษได้ค่ะ

(Download Map CLICK HERE)

.

.

จริงๆเมืองนี้ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ มีโซนที่น่าเดินเล่นอยู่โซน close up ในแผนที่ด้านบน

ซูมมาให้ดูตามรูปนี้ค่ะ

เมื่อออกจากสถานี ก็เดินลงไปยังบัส เบอร์ 1 หรือ 2 (เรานั่งบัสเบอร์ 1 )

ไปลงป้าย Fudanotsuji 札の辻

เมื่อลงที่ป้ายนี้แล้วเราเลือกเดินเข้าถนน 高沢通り Takazawa-dori

เพื่อเดินเข้าไปยังตรอกขนมหวาน Kashiyayokocho 菓子屋横丁 คาชิยะโยโกะโจ

ถนนเส้นนี้คุณตาแนะนำมากๆ บอกว่าเดินสนุกนะ อยากให้ไปเดิน เพราะของขายเยอะ

ของกิน ขนมก็อร่อยนะ ก็เลยเลือกเดินเข้าไปค่ะ

ไม่ผิดหวังจริงๆที่เชื่อคุณตา ร้านขายของเต็มไปหมดเลย

ร้าน Taiyaki ร้านนี้อร่อยฟินมากๆ เราไม่ทานถั่วแดง ก็มีไส้ให้เลือกเยอะมาก

เราสั่งไส้ชีสไป อร่อยเน้นๆเลยค่ะ

ร้านนี้เป็นร้านขายของเก่าๆ ขนมเก่าๆสมัยคุณยายยังสาวอะไรแบบนี้

ตลอดทาง เดินเที่ยวกับน้องๆที่มาทัศนศึกษานี่แหละ เดินทานกันตลอดทาง

เมนูนี้คือ Takosen たこせん หาทานยากในแถวโตเกียว

ทาโกะเซ็ง คือ Takoyaki + Sembe

ทาโกะยากิร้อนๆ ประกบด้วยเซมเบ้กุ้งกรอบๆ

อร่อยมากกกก แต่เลอะเทอะมากค่าา เราใส่มายองเนสเยอะไปหน่อย หยดเลอะหมดเลย

จากนั้นก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ ตามตรอกนี้มีขนมขายเยอะจริงๆ

แต่ของดังของย่านนี้ก็คือ “มันม่วง” ค่ะ

เราน่ะอยากทานมันเผามากๆ แต่เดินหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เจอแต่มันแปรรูปหมดละ

เดินไปอีกนิดก็จะเจออีกซอยนึง มีร้านอาหารน่าทานหลายร้าน

ส่วนร้านนี้น่ะ ปังคุงกับคุณชิมูระมาทานน้ำแข็งไสอยู่บ่อยๆ จนเจ้าของร้านสร้าง signature

เป็นปังคุงตัวเบอเริ่มเลยล่ะ

เนื่องจากอุณหภูมิตอนนี้ มันแค่ 9 องศา ไม่ไหวจะกิน เลยไม่ได้อุดหนุนคุณลุง

เดินมาอีกหน่อยก็เจอร้านโซบะ ร้านนี้มีรูปปั้นเจมส์คุงด้วยอ่ะ

เรียกว่าครบจริงๆนะ

มีบ่าวสาวมาถ่ายรูปกันแถวนี้ด้วยนะ

ร้านอาหารแถวนี้ส่วนมากจะเป็นร้านโซบะทั้งนั้นเลยค่ะ

เดินเล่นไปอีกนิด กลับมาเจอตัวอะไรกลมๆอยู่กลางถนน

เรียกก็มาหาด้วยแฮะ

ร้านกาแฟย่านนี้ก็หอมพันลี้จริงๆ

กลิ่นโชยมาแต่ไกล น่าดื่มเหมือนกันนะ

ร้านขายของจุกจิกก็มีเยอะเหมือนกัน ออกแนวร้านแฮนด์เมดพื้นบ้านนิดๆ

จุดนี้เราจำไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร แต่เป็นสถานที่ที่สงบมากๆ และเข้าไปไม่ได้ 55

เลยได้แต่ยืนมองกับถ่ายรูปอยู่ด้านนอก

.

.

จากนั้นก็เดินเข้าถนนเส้นหลัก เพื่อไปที่ 時の鐘 Toki no kane โทคิโนะคาเหนะ

หอนาฬิกาที่บอกเวลาให้กับเมืองนี้มากว่า 350 ปีแล้ว

เราชอบบรรยากาศร้านขายมันร้านนี้นะ น่ารักดีจัง

ไม่ไกลกันนี้ แอบเห็นเด็กๆนั่งทานเบ็นโตะ พักเที่ยงระหว่างทัศนศึกษาด้วย

ถนนเส้นนี้ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ ไฮไลท์ก็คือหอนาฬิกานี่แหละค่ะ

ก่อนเดินออกก็เลยถ่ายเป็นที่ระลึกซักหน่อย

ตากล้องแทบจะนอนถ่ายกว่าจะเก็บได้ถึงยอด 555

จากนั้นเราก็เดินเล่นตามถนนสายหลักค่ะ

เมืองนี้ก็ดูสวยดีนะ แต่จุดเดียว จุดเดียวจริงๆที่ไม่ควรมี คือถนนรถวิ่งที่ผ่ากลางย่านนี้

มันทำให้ความน่าเดินลดลง และบรรยกาศดูไม่กลมกลืนค่ะ

ตึกนี้คือ Saitama Resona Bank ค่ะ ขากลับก็ต้องมายืนรอบัสหน้าตึกนี้เพื่อกลับไปที่สถานีนะคะ

แต่ก่อนกลับ แวะทานขนมกันก่อน เราไปปิ๊งกับข้าวปั้นย่างโรยปลาแห้งร้านนี้

เห็นคนทานกันเยอะเลยเอาบ้าง

จากนั้นก็แวะร้านชาเขียวที่คนเยอะอีกเช่นกัน

เห็นน่าลองดีค่ะ มีขนมและชาขาย

อร่อยมากค่ะขนมนี้ เป็นเหมือนแป้งนิ่มๆราดด้วยผงชาเขียว

จากนั้นก็เดินวนรอบสุดท้าย ก่อนนั่งบัสกลับไปสถานีค่ะ

เมืองนี้ก็เป็นอีกเมืองน่าเดินเล่นที่ไม่ไกลจากโตเกียวค่ะ

นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติแทบไม่เห็น เว้นแต่คนจีน (เห็นน้องอีกคนที่ไป บอกว่าเจอทัวร์จีนมาเป็นบัส)

แต่เราไม่เจอเลยล่ะ เจอแต่คุณลุงคุณป้าชาวญี่ปุ่นมาเที่ยวกัน กางแผนที่กัน

กับเด็กๆที่มาทัศนศึกษา เราว่ามันก็เป็นย่านที่น่ามาซักครั้ง

ได้เห็นบรรยากาศเก่าๆของเมืองในญี่ปุ่นโดยที่เดินทางแป้ปเดียวจากกลางโตเกียว

ส่วนขากลับนี่ไม่นับนะ เพราะเราแจคพ๊อต เจอรถไฟเกิดอุบัติเหตุพอดี

ทำให้ดีเลย์สุดๆ จากที่นั่งมา 45 นาที กลายเป็นชม.กว่าๆเลย

ดีที่แพลนวันนี้ชิลๆไม่ได้เร่งไปไหนค่ะ

ใครที่เดินเล่นโตเกียวจนเบื่อแล้ว และอยากหลุดจาก Tokyo Beginner

อัพเลเวลขึ้นมาอีกนิด ก็ลองเสาะหาย่านใหม่ๆที่คนญี่ปุ่นเที่ยวกันดูนะคะ

จะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ บรรยากาศใหม่ๆค่ะ

http://www.koedo.or.jp/foreign/english/

ย้อนอ่านบทความท่องเที่ยวญี่ปุ่น ตอนอื่นๆได้ที่นี่