เมื่อปลายปีที่ผ่านมา เราตั้งใจไประยองเพื่อต้อนรับสมาชิกคนใหม่

“น้องแอล” ลูกสาวคนแรกของพี่โบว์ พี่สาวคนสวยของเรา…

ทุกๆปีเราจะไปเยือนเกาะเสม็ด แต่ปีนี้เป็นปีแรกที่ไประยองโดยไม่ข้ามไปเกาะค่ะ

มีอะไรน่าไปชิม น่าไปชมกันบ้าง ไปเที่ยวพร้อมๆกับเราเลยค่ะ

การเดินทางชิลๆค่ะจากกทม.ไประยอง รถติดนิดหน่อย ใช้เวลา 2 ชม.นิดๆ

ไปถึงรพ.กรุงเทพ ระยอง ห้องกว้างขวาง

เจอเด็กน้อยนอนรออยู่ น่ารักมากๆเลย ตัวเล็กจิ๊ดเดียวเอง

น้องแอลเกิดเมื่อวันที่ 15 พย. ตอนราวๆ 11 โมง วันพฤหัส แถมเวลาเดียวกันอีก

หน้าตาเหมือนคุณพ่อเป๊ะมาก สำเนาถูกต้องเลยทีเดียว

ตัวยังแดงๆอยู่เลย

คุณแม่เพิ่งคลอด แต่หน้าเป๊ะตลอดเวลาจริงๆ

น้องแอลเป็นเด็กขี้อายหรือยังไงกันน๊า

ชอบเอามือปิดหน้า แปะแก้มตลอดเวลาเลย

เห็นพี่โบว์บอกว่า เป็นตั้งแต่อยู่ในท้องแระ

เด็กน้อยน่าแกล้งจริงๆ ตัวเล็กนิดนึง ตัวอุ่นมากๆ นุ่มนิ่มๆ

แม้ว…ชั้นก็ลุ้นจริงจริ๊งว่าเธอจะมาได้ไหม หลงไปหลงมา แต่ในที่สุดก็มาถึง เย่…

ช่วงบ่ายพี่โบว์ต้องเข้าคลาสอาบน้ำเด็ก เราก็เลยขับไปหาไรหม่ำไปพลางๆ

ที่เสิร์ชมา ได้ยินว่าร้านป้ายาก้นอ่าว อร่อยมากๆ เลยต้องตามไปชิมซักหน่อย

ระหว่างทางรถติดมากกกก ติดเว่อร์ๆ ติดยังกะทองหล่อช่วงเย็น อะไรกันเนี่ย

ทำทางตลอดทางเลย = =’

 ในที่สุดผ่านไปชม. นึงก็ถึงแระ ป้ายา ก้นอ่าว ร้านใหญ่ทีเดียว

(วิ่งเลียบถนน มุ่งไปยังหาดแม่รำพึง ร้านป้ายาจะอยู่ติดริมหาดค่ะ)

สั่งกันมาเยอะแยะ ราคาไม่ได้ถูกมากมายค่ะ สดปานกลาง หอยไม่สดเท่าไหร่

กุ้งโอเค ตั้งใจมากินปูไข่ แต่ไม่ค่อยมีไข่เลย

โอเคมั้ยร้านนี้ เรียกว่าพอได้ค่ะ อร่อยกลางๆ แต่ที่เก๋กว่านั้น คือวิว….

เห้ย…ร้านนี้ วิวสวยมาก เป็นมุมถ่ายรูปที่ดีมุมนึงเลยนะ

.

ในช่วงเย็นก็รีบบึ่งไปเช็คอินที่โรงแรมแล้วเปลี่ยนชุด

ไปลุยที่อุทยานแห่งชาติเขาแหลมหญ้ากันต่อ

เพราะการที่จะปีนไปที่แหลมจุดชมวิวได้ ต้องไปก่อนพระอาทิตย์ตกเท่านั้น

ระหว่างทางที่ขับไป สูงชันพอสมควรค่ะ ที่นั่นมีคนมาตั้งเต้นท์กันด้วย

ซึ่งตรงสะพานขาวๆ คนเยอะมาก แต่จุดที่เราตั้งใจมา ไม่ใช่ตรงนี้ค่ะ

ระยะทางจากจุดชมวิว เดินลัดเลาะไปตามโขดหิน และบุกป่าไป 1 กม.ค่ะ

ปลายทางคือแหลมที่ยื่นลงในทะเลค่ะ ช่วงแรกยังมีสะพานอยู่

แต่หลังๆต้องเลือกว่าจะลงน้ำหรือบุกป่าข้างบน

ใครที่จะไป แนะนำให้ใส่ผ้าใบหรือหุ้มส้น และกางเกงที่ขายาวซักหน่อยนะคะ

และอย่าลืมฉีดกันแมลงกันยุงซักหน่อย เพราะเราได้แผลมาเยอะทีเดียวล่ะ

แต่…คุ้มนะ ภาพที่ได้สวยมาก

จุดชมวิวตรงนี้แทบไม่มีคนเลยค่ะ ส่วนตัวดีเหมือนกัน ตอนที่เราไป มีเวลาถ่ายไม่มาก

เพราะพระอาทิตย์ใกล้ตกแล้ว ต้องรีบเดินกลับก่อนแสงหมด

ไม่งั้นต้องแย่แน่ๆเลย ครั้งหน้าหากไประยอง อาจจะกลับไปอีกรอบ

เพราะจุดตรงนี้สวยจริงๆค่ะ ใครจะมาแนะนำให้มาก่อน 5 โมงเย็นนะคะ

พระอาทิตย์ตกประมาณ 6  โมงเย็นค่ะ พอมืดแล้วจะเดินกลับลำบาก

หมดเวลาแล้ว ต้องรีบเดินกลับค่ะ มองกลับไประยะทางก็ใช่เล่นเลย

จากจุดนี้ จนถึงสะพานที่ยื่นลงทะเลโน่น

หมดวันนี้ก็หลับสนิทเลย ไม่น่าเชือว่าระยองก็มีจุดชมวิวที่สวยขนาดนี้

เรียกว่าสวยสุดในระยองก็ว่าได้ค่ะ คิดแล้วนึกถึงจุดชมวิวหน้าผาที่เกาะเสม็ด

ที่ไปยากพอๆกัน เดินทางลำบาก เสียวมาก แต่วิวที่ได้สวยมากๆๆๆๆ

4 สาวค่ะ น้องดอลล่าห์ก็มาด้วยนะ

ใครคิดถึงทริปเกาะเสม็ด อ่านได้ในบล๊อกเก่าๆนะคะ

เสม็ด Let’s Go! ปี 3

เสม็ด Let’s Go! ปี 2

เสม็ด Let’s Go! ปี 1

วันรุ่งขึ้นก็รีบบึ่งไปหาน้องแอลอีกรอบก่อนกลับกทม.

ขอให้น้องแอลโตขึ้นมาเป็นเด็กที่น่ารักของทุกๆคนนะจ้ะ มิสๆ